라틴어 문장 검색

Prima igitur differentia ea est, quod calor sit motus expansivus, per quem corpus nititur ad dilatationem sui, et recipiendi se in majorem sphaeram sive dimensionem quam prius occupaverat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 225:1)
sed tamen spiritus eorum, postquam fuerit in se dilatatus, et majorem adeo dilatationem concupierit, trudit plane et agit partes crassiores in liquidum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 228:2)
eumque motum ita reprimere et in se vertere, ut dilatatio illa non procedat aequaliter, sed partim obtineat, partim retrudatur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 251:4)
sed factus est maxima ex parte per dilatationem aquae ex calore ignis.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 394:15)
Nec minus ipsae compressiones et dilatationes et eruptiones corporum fiunt, aliae velocius, aliae tardius, pro natura corporis et motus, sed per momenta certa.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 430:8)
Cujus causa pro certo illa est, quod motus dilatationis pulveris, qui impellit, multis partibus sit pernicior, quam motus gravitatis per quem fieri possit aliqua resistentia;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 433:3)
Etenim in Motu Libertatis, corpora novum dimensum sive novam sphaeram sive novam dilatationem aut contractionem (haec enim verborum varietas idem innuit) exhorrent, respuunt, fugiunt, et resilire ac veterem consistentiam recuperare totis viribus contendunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 445:3)
nec post dilatationem nonnullam de reditu curat, nisi per admotionem frigidi ad eam invitetur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 445:10)
Aliquando autem sinuatio requiritur, et angustiatio, et dilatatio per vices, et hujusmodi.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 489:6)
Nam uti cadauer hominem mortuum dixeris, simpliciter uero hominem appellare non possis, ita uitiosos malos quidem esse concesserim, sed esse absolute nequeam confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:5)
Unde conclusio in qua naturalis dicit mundum et primum motum non esse novum, accepta absolute, falsa est, sed si referatur in rationes et principia ex quibus ipse eam concludit, ex illis sequitur.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 54:3)
Non dico summum bonum absolute, sed summum sibi, bona enim possibila homini finem habent nec procedunt in infinitum.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:2)
librarius enim non rite intellexit verbum foveri absolute proferri.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1473)
Cum ergo ita sit, manifestum est quod non absolute summenda est illa distributio, sed respective ad aliquid.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 8:28)
absolute tamen hoc argumentis liquidioribus astruetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION